26 yaşındayım. ve bu zamana kadar bu konuda hep saalladım, bol bol atıp tuttum filan taa ki karşıma işte bu dediğim kişi çıkana dek. bir an dahi tereddüt etmeden kabul ettim. yüzükleri taktık. aileleri bulaştırmama taraftarıyız her ikimizde, evimi tutuyoruz bir kaç hafta içerisinde, ben eşyalara bakıyorum bunu beğendim aşkım alalım hadi filan yapıyorum. geçici bir ev düzenliyoruz kendimize, bekar evinden hallice. evimiz hazır olduğunda nikahı yapcaz. demem o ki mantık mı aşk mı bilmiyorum fakat aklından hiç bir endişe geçmemesi, birisine tamamıyla güvenmek, kendini ona bırakmak. umarım bu kapsamda yapılan herşey güzel ve huzurlu geçer bir ömür.
