1 sene öncesine kadar, o kadar özgüvensiz bir insandım ki, örneğin tanımadığım birine birşey sormam gerekiyor, 50 kere düşünürdüm ne diyeyim, nasıl gireyim konuya, bazı zamanlarda soramazdım tabiki.
Ya da telefonda tanımadığım biriyle görüşemezdim.
Kendi kendime dedim ki, "yahu patates, hiçbir insan hiçbir insanın umrunda değil, kimse senin ne dediğine, nasıl dediğine takılmıyor.Madem insanlar için önemin yok, sen neden insanların ne düşündüğünü önemsiyorsun."
bunu kendime felsefe olarak edindim.Şu an özgüvenim çok yüksek.Özgüven harika birşey.
