almanca dersidir ve şahsım köşede uyumaktadır. hafiften uyanır gibi olurum ve olaylar gelişir:
hoca: evet bu ilk soruyu şu köşedeki oğlum yanıtlasın.
iç sesler:
ben: bana mı diyo lan acaba bu karı? dur kafayı kaldırıp bi bakınayım...
etraftan arkadaşlar hemen mudahale ederler. fırsat bu fırsat!
* olm ilk soru cevapla çabuk.
ben: sayfa kaç?
* 169
ben: hadi lan oldu mu o kadar işledik mi?
* yok 189 muş. çabuk cevapla soruyu.
ben: hangi soru olum?
* 187 ymiş. ilk paragrafı oku. sorunun cevbı o zaten.
ben tamam dönün önünüze.
hoca: evet seni bekliyoruz..
ben: hocam ..eeee..
"ich ................................"
sınıftan bir uğultu duyulur:
cık, cık. yanlış oldu.. olmadı.. cık
ben: lan ipneler bi oyun mu oynadınız yoksa?
* heheheehehehehe
ben: sayfa kaçtı olm biriniz doğru söylesin..
elemanın biri: olm sayfa 128 i açsana senin ne işin var orda?
ben: ulan hele bu da tutmasın, tenefüste zıçtım çarkına?
başka bir eleman: olm aç sayfa 158...
ben : ebenin....
hoca: hadisene evladım.. uyuyordun değil mi orda mışıl mışıl??? sana bir eksi (-)... haftaya sözlü yapıcam sana. beğenirsem silerim eksini.. otur şimdi
ben: allah belanı versin hüseyin. senin de hayvan uğur...
elemanlar: kıh kıh kıh ...muhahahaahha
