çeşitliliğe sahip düşüncelerdir. teşekkürler arkadaşlar. ölümün beni neden korkutmaması gerektiğini anladım. Sanırım bir ateist için yapılacak en iyi şey arada gelen sorgulama dönemleri dışında anı yaşamaktır.
fakat bu hayatın anlamsız oluşu hala benim içime karamsarlık akıtıyor. yani bana göre mutlak yok oluş karşısında bu hayattaki bütün eylemlerimiz anlamsız kalıyor. Zaten anlamsız olması gerektiğini biliyorum. Fakat hayatı yaşanmayacak kadar anlamsız kılan bir durumdan bahsediyorum ben. Üzüntüler, intihar, cinayet, sevgi, aşk, şan şöhret, mal, mülk ve insani olan ne varsa... ve bu durum insanı bir yol ayrımına sokuyor. Ya dünyadaki hayatına son verip hayvanlardan farklı olarak bilincinin sana verdiği seçim yapabilme yetisiyle yaşamamayı seçersin, ya da madem öldükten sonra cennete gidemeyeceğim, o halde dünyada cenneti yaratayım dersin ve öldükten sonra her şeyin sonsuza kadar yok olacağını bilmenin verdiği rahatlıkla haz ve menfaat odaklı bir yaşam sürersin.
Anlamadığım nokta şu, örneğin sadist bir ateist olsun. Bu adam insanlara işkence yapmaktan hoşlanıyor olsun. ve ateist olduğu için iki hiçlik arasında tesadüfen bir yaşam sürdüğünün farkında. işkence ettiği insanların da acılarının tamamen beyinlerindeki kimyasalların ürünü olduğunu (yani maddesel olduğunu) biliyor. Soruyorum: bu adam kurbanlarının çektikleri acıların sonsuz yokluk karşısında hiçbir anlam taşımayacağını düşünemez mi? ve bu yüZden ahlak kavramına tabii olmadığını fark edip tamamen kişisel menfaat odaklı, vicdan ve empati duygusundan yoksun bir hayat sürmesi gerekmez mi? işte ben bunu anlamıyorum. Ateistlerin evrensel ahlak yasası dediği şeyi yani.
Ayrıca platon'un devlet isimli eserinde sokrates'e yöneltilen bir sorudan bahsedeyim. eğri ve doğru hakkında bir tartışma geçer. Glaukon eğri(kötü) adamın hayatının doğru(iyi-ahlaklı) adamdan daha iyi olduğunu söyler. Ve sokratesten doğruluğun kendi başına kendisi için övmesini ister. yani soru şu: yaptığı eylemler yüzünden hiç ceza almayacak ve öldükten sonra mutlak sona kavuşacak bir kimse için, iyi insan olmanın sebebi nedir. iyi insan olmanın kendi kendine yetebilmesini sağlayan özü nedir?
