ne yazık, bunu yazanın bir türk genci olduğunu düşünüp onun adına üzülmek ne acı...
zavallı genç; bir anlayabilsen bu duygunun tapmak değilde sevgi olduğunu, minnet olduğunu, şükran hisleri olduğunu..
onu yeren, yerden yere vuran hiç bir yazıda birilerinin çıkıp ona -götünün kılı olurum- dediğine dair benzeri bir sözden bahis olmamıştır...
o'na bakarken insanın gözlerinin kamaştığını okudum, yüzündeki kesin ifadelerin insanları etkilediğini, insanları konuşurken düşünmeye sevk ettiğini öğrendim...
insanların onunla konuşurken el pençe değil dimdik durarak gözlerinin içine bakarak tartıştığını zamanının yazarlarının anılarından okudum...
okuduklarımın arasında "peygamber gibi adam" lafı hiç geçmiyordu...
zaten öylesine yüce gönüllü bir insan buna izin bile vermezken sen hangi aklınla bu başlığı açıyorsun?
