yeni doğan ceylanlara denk gelmişsinizdir illa...
o kırılgan bacakları, annesine dayanışı, o üstündeki sıvı, gözlerini kırpışı falan filan...
geçen sabah yeni pembe parlak elbisesini ilk kez giyecek olan seda sayan gibi uyanırken, bu sabah o ceylan gibi ne yapacağını bilmez uyanabilen bi ruh halim vardı. gün boyunca sürekliliğini sürdürdü. bi yerlerde patlak verdi, kazasız belasız atlattık demek isterdim ama maalesef diyemiyorum.
bi çita hop diye kaptı beni,
şimdi 3'ü 4'ü paylaşıyorlar etimi.
insan neydim değil ne olacağım demeli,
arkasına bakmadan seda seyan cilvesiyle gidebilmeli...
