yıllar yıllar önce annem hastanede yatıyordu. başında bir ben kalıyordum bir anneannem (daha yaş 15 falan). benim kaldığım gecenin sabahında babam gelip beni aldı, ankara bahçelievler üçüncü cadde'de olan liva'ya gittik. bu kadını ilk kez orada dinledim. "aşka yürek gerek" diye haykırıyordu. ne zaman dinlesem o gün ve o an gelir aklıma.
babamla yediğimiz sebzeli krep, üstüne yediğimiz dondurma, dondurma külahını çok seven babamın külahı arabada yemesi ve radyoda tekrar bu şarkıyı duymamız.
