480.
-
Bülent Ortaçgil - Bu Su Hiç Durmaz.
"Kar gibi örttün üstünü, içinde tüm çiçekler
Birer birer titrediler
Uykusuzluğundan belli, kafanda birikintiler
Teker teker döküldüler.
Sen hep kendine önlemler aldın
Ben kendime yasaklar koydum
Önümüzde barajlar var
Bu su hiç durmaz
Bu su hiç durmaz.
Yaşamak dopdoluydu akan pınarlar gibi
inanmayanlar beklediler
Umutlarını borç verdin, cebinde hiç kalmadı
Dostların anlamadılar.
Nar gibi güzelliğin gizliydi vereceklerin fazlaydı
insanlar inanmadılar
Sustun sustun konuşmadın, sonra kaçtın arkana bakmadan
insanlar şaşırdılar."
