Az önce doğum günü mesajı atan insandır. 1 gün gecikmeli olduğundan af dileyerek attı tabi. 10 yıllık bir dostluğumuz vardı. yeni işe başlardı çiçek yollardım. doğum gününde hediyeler yollardım. gittiğim yerlerden eli boş dönmez, hep ama hep bir şeyler alırdım ona. her şeyimizi paylaşırdık. beraber sarhoş da olduk. taksimde kavgaya da karıştık. en sevdiğim huyu ise delilikte bi sınırı olmamasıydı. metro istasyonunda keman çalan adamın karşısında dans edip, istiklal caddesinde önümüze gelene bir tekme oynadık, yerdeki 20 lirayı çingeneyle aynı anda gördük parayı elinden almak için kırk takla attık o parayla da sinemaya gittik, beğendiği montun bedeni için 1 günde 9 avm gezdik, otobüste kızlarla tartışıp kafalarına sakız yapıştırdık, Mecidiyeköy deki o kalabalık yaya geçidini osurarak geçtik. lakaplı taktık birbirimize. o fikibok ben ise çükübik tim.
bi akşam onu iETT ye bindirip eve yollamak üzereyken, camları çamur tutmuş Otobüsün kendi koltuğa denk gelen yerine 'fikibok' yazdım. o yazıyla eve kadar gitti.
aramızda ayıp mayıp yoktu.
sütyenli fotoğraf atıp nasıl derdi. zaten dost anlamı yüklediğin birinden ne tahrik olursun ne de kötü düşünürsün. ha kankamı boxerle görmüşüm ha onu. zaten o da kız Lisesinden mezun olduğundan hayatıma uzun bi süre kız almayacağım filan diyordu. güzeller güzeli fikibokum.
ama sonra noldu? bu güzelim dostluk Eniştenin kıskandığı yerde bitti. haklı mı? herif burada yazar olup yazılanları görse zaten namus cinayeti işler.
kızmıyorum ona, kızamıyorum da. her ne kadar iyi bi dostluk kurmuş olsak da yetmez. sevgili omzunun yerini hiçbir şey tutmaz, tutamaz. sevmek bazen vazgeçmektir. o da öyle yaptı. onu seviyorum. mutlu olmasını da çok istiyorum. olmaz, olamaz diyenler haklı. ama tek haklı gerekçe de bu.
