işte burada bir saman yığınının üzerine uzanmış düşünüyorum. Kendimden önce var olan ve sonra var olacak zamanı düşünüyorum. Bu zamanın içerisinde yaşamış olan vr yaşayacak olan insanları düşündüğümde samanlığın içerisine atılan toplu iğneden daha daha değersiz olduğumu görebiliyorum. Ancak yinede bu bedenin içerisinde bir kalp atıyor ve istekler doğuyor. Hiç biri bir başkasınınkinden daha önemsiz değil.
