her ne kadar boktan bir sigara olsa da bende anısı vardır. aslında pek anlamı yok ama aklıma kazınmış işte. lise 3teyim o zaman, o sikko yıla dair hiç aklımdan çıkmayan iki anlamsız şey var; biri axe excite kokusu, biri o gün odanın camından sarkıp içtiğim kırmızı pall mall. tam gününü hatırlamıyorum ama mart-nisan dolaylarıydı. öğrenciyiz tabii gelir kısıtlı, günde bir paket sigara içince ve içilen sigara da parliament olunca*** elde avuçta para kalmıyor. böyle bir fakirlik günümde düştüğüm, nasıl bulduysam sağdan soldan topladığım bozukluklarla aldığım arkadaştı kendisi. o gün bu gündür kırmızı pall mall deyince anılarım depreşiyor, o günlere ışınlanıyorum. mart-nisan dolaylarında olmak üzere yılda bir kez alarak anmakta fayda var. iyi olsun kötü olsun, anlamlı olsun anlamsız olsun insan anıları hatırlamaktan hoşlanıyor, bunu farkettim.
edit: önemli bir detayı unutmuşum, ayıp etmişim. your possible pasts çalacak, anathema coverı olanından ama.
düdüt: ulan nostalji olsun alıp içeyim dedim bugün, sigaradan soğudum. sigara değil kömür mübarek. zor günler geçirmişiz azizim.
