-ey talib, bana, "muhabbetin kalıcı olanı, yani hiç gitmeyeni yok mu?" diye soruyorsun.
ne diyebilirim ki? sorunun cevabı, sonucu değiştirmeyecek.
öyle ya, yoksa, yoksuluz. burası kesin. varsa, yine yoksuluz. burası da kesin. yani ilkinde yokun, ikincisinde varın yoksuluyuz.
demek ki biz her iki hâlde de hem yoksun, hem yoksuluz; hem de sadece muhabbetten değil, aşktan da yoksun ve yoksuluz.
bu vesileyle ben de sana bir soru armağan edeyim: yoksa yok, varsa var olabileceği bir hakikatin peşinde değilse, bu yokluk denizinde niçin var olmayı ister insan?
