psikolojik olarak sebepleri vardır elbet kendince. iyi bir çocukluk geçirmemiştir mesela. öfke ve kibir görmüştür etrafından. ve tanrıya ihtiyaç duyduğu zaman onu yanında bulamayınca sinirlenmiştir. kızmıştır. ve en kabullenmeyeceği olansa, üzülmüştür. bu psikolojik etmenler bilimsel gerçeklerle buluşunca kibre düşmüştür. tanrı onu yalnız bırakmış olamaz. onu yalnız bırakamaz. onu yalnız bırakacak bir şey olamaz. oysa baktığı her yerde görebilecekken bakamamıştır. belki de tekrar içinde bastırdığı duygularının ortaya çıkışından korkmaktadır bilinmez. bu normal bir ateizm değildir keza bu bir nefrettir ve emin olun onu yaralamış geçmişinde kötü bir anısı olmasa normal bir insan psikolojisi buna erişemez.