heidegger metafiziğe giriş'te varlık ve düşünme ayrımını incelerken ve logos kavramının fusis ile yaşadığı değişimi ele alırken aristoteles'e ilişkin sorulmuş bir sorunun yanlış sorulduğunu ifade eder, işte o soru budur: çelişmezlik ilkesinin ontolojik bir anlamı var mıdır? (heidegger, metafiziğe giriş, syf 209)
heidegger aristoteles'te çelişmezlik ilkesinin ontolojik bir anlamı olup olmadığı soru sorusunun yanlış sorulduğunu söylerken aristoteles'te ontoloji ve mantık aristoteles felsefesinin temelinde olduğunu dolayısıyla çelişmezlik ilkesi adlı mantık ilkesinin zaten ontolojiyle daha fazla ilgili olduğunu söylemek ister.
bu ne demektir?
logos, bir şey üzerine edilmiş açıklayıcı beyan demektir. bir şeyin üzerine edilen bir beyan o üzerine konuşulan şeyi açıklayacaksa, bu açıklamanın doğru bir formu olmalıdır. bu doğru form mantık ilkeleriyle sağlanır. aristoteles'te ontoloji üzerine, varlık üzerine "logos" bu mantık ilkeleriyle yapılır. dolayısıyla çelişmezlik bu mantık ilkelerinden varlık sorusuyla en ilişkili olanıdır -özdeşlikten bile daha fazla ilişkilidir.
hal böyleyken bir şeyin varlığı veya bir şey üzerine konuşurken "üzerine" dediğimiz kısımla çelişmememiz gerekecektir.
işte bundan ötürüdür ki çelişmezlik ilkesi ontolojiyle özü itaberi ile zaten ilişkilidir.
ama bana soracak olursanız, tüm mantık ilkeleri varlık'tan kaynaklı olarak ortaya çıkmış ya da var olmuştur. yani mantık denilen disiplin aslında zaten ontolojiktir lakin çelişmezlik dışında hepsi yalnızca ifadede geçerlidir. çelişmezlik ise düşüncede de geçerlidir. aslında söylemek istediğim çelişmezlik ilkesi mantık ilkesi olmaktan çok ontolojik bir ilkedir, oradan mantığa geçmiştir.
Not: eski ama silinmiş bir yazım idi, yeniden gün yüzüne çıkardım.
