Çocukken kahve, içmemize izin verilmediği için çok değerli birşeydi. birgün misafirlikte kahve ikram edip "şeker atmayı unuttuk, mutfakta şeker atın" dediler. Ben mutfağa gidip içine şeker yerine tuz atmışım. kardeşimi de onun tuz olduğu konusunda uyarmadım ve o da benim yüzümden kahvesini içememiştir. Düşündükçe içim sızlar. Hatırladığım en büyük kötülük bu olduğuna göre ben ortalamanın üzerinde iyi bir isnanım herhalde :D
