katıldığım durumdur. başlık altı olarak açıkça durumun belirtilmiş olduğu haldir.
birkaç tanım da ben gireyim madem; anlayamayan edebiyat ve sanat yoksunu andaval arkadaşlara binaen,
retorik; söz söyleme, söz sanatlarını kullanma anlamını taşıyan bir kelimeden ibarettir.
metafor ise; bir şeyi, başka bir şeye benzetmeye çalışırken anlatılmak istenen şeyin bir kelimden fazla anlamlar içeriyor olması durumudur. yani tek bir kelime ile birçok şeye çağrışım yapılabilir. öz yazarak çok şey anlatmaktır. örneğin; aydınlığın sonundayım, gözlerimi kapatsam düşeceğim sanki bir çukura / üzerimde beyaz bir örtü var, dalacağım sonsuz bir uykuya.... gibi. burada ölümden bahsedildiği, aynı zamanda ölüme ne kadar yakın olunduğuna dair melankoli bir havanın olduğu anlaşılmakta.
günümüzde tenzih ettiğim birkaç şair dışında popülaritenin içine olta sallayıp çektikten sonra bir çok sazanı peşinden koşturan bir edebiyat kisvesi yaratılmış durumda maalesef. misal küçük iskender'i bile böyle bir durum için eleştirebilirim diyemem ama ilk şiirlerinin çizgisi dışına kayıp belki de marjinalleşmeliyim derken anlaşılması güç bir gonzo çukuruna düşmüş durumda özellikle son kitabıyla kendisi.
birçok konuda mantık aramakta zorlandığımız gibi şiirde de zorlanıyoruz. ben artık yeni çıkan şiir kitaplarını takip etmeyi bırakalı çok uzun zaman oldu. fanzin ve yeni akım fanzincilik yapan dergileri takip ediyorum. ve aralarından muhteşem yazanların da çıktığını çok samimi olarak söyleyebilirim.
