Başlarda üzer, sonra inat hâline dönüşür. Karşı taraf size yüz vermez, aşağılar, küçümser; siz de salak gibi susarsınız. Sonra küçük bir şeyinde yeniden umutlanırsınız; reddedildiğinizi unutup... Daha sonra kalbinizi kırar, susarsınız. Bir daha kırar, duymazsınız bile. Durduk yere kavgalar çıkarır.
Daha sonra sizi durduk yere sahiplenir. Sizi sevmediğini söyleyen, bir zamanlar sizi umursamayan, sizi artık kıskanır. Ya işte oldu dersiniz... tüm yakınlarınızı bir kenara atar, yeniden ona yönelirsiniz. Bir tekme daha, umut yerlerde...
Susarsınız... sabredersiniz. O her fırsatta sizi aşağılar, her ölçüde sizi küçük görür, siz de izlersiniz.
Size küser, yalnız kalınca geri döner. Yine kabul edersiniz. Ama hâlâ "dost olarak görüyorum" der.
Sonra yeniden başlar küçümsemeler, ezmeler. Bir gün mutlu gözüküp de diğer gün yüz çevirmeler...
Sonra ne olur biliyor musunuz? Bir gün sizinle kavga eder durduk yere, samanlığı yakar bir çöple. Çıkar gider. Bu kaçıncıdır bilinmez de, siz iyice dolarsınız. Onun gelmesi için hazırlarsınız, yeniden mesaj atmasını beklersiniz... biliyorsunuz ki tekrar yazacak. Hayatınızda hiç yapmadığınız bir şeyi yapacaksınız. Onu siz aşağılayacaksınızdır.
Aradan aylar geçer, ilk mesajı sizi küçümsercesine atar... işte bu! Sizin cevabınız aylar öncesinden hazırdır. O da sizi eskisi gibi bulmak ister... Ama siz aynen şöyle diyeceksiniz ona:
"Siktir git seninle mi uğraşıcam."
Daha sonra ise, sizden kötü, sizden alçak, ahlaksız, rezil kimse olmaz. Siz en kötü olursunuz.
