düşünme ve diğer insanların baskılarını kırma sonucu sanıyorum ki herkesin yaşayacağı şey. sorgulamayan veya islamı sorgular nitelikte bir soru sorduğun zaman ''o kadarını ne bileyim!'' ya da ''hiih kafir!'' ya da ''kuran böyle diyor!'' diye çirkefleşen insanlar sanıyorum ki ateşten ve cehennemden çok çok fazla korkuyor. ve bu yüzden sorgulamadan her şeyi kabul ediyor.
ben her zaman islam'ın güzellik dini olduğuna inanmışımdır. hatta önce ateist sonra agnostik olan arkadaşımdan dini alaya alması yüzünden bir süre uzaklaşmıştım.
ancak düşünmeye başladım. sorular sormaya başladım. bazı şeyleri yanlış görmeye başladım. hala sorguluyorum. ''bu böyle olmamalıydı!'' diyorum kendi kendime. dediğin gibi çelişkili durumlar görüyorum. başlarda düzgün düşün, müslümanlara göre değil kitaba göre değerlendirme yap diye azarladım kendimi. ancak yine de, kadınlarla erkekleri eşit tutmayan ve kendisi ile çelişen bazı şeyler gördüm.
Allah'ın varlığını inkar etmiyorum. ya da madem her şeye gücü yetiyor neden dünya pislik yuvası gibi şeylere takılmıyorum. zaten ne zaman sorgulayıp varlığına inanmama rağmen reddetme raddesine gelsem başıma bir bokluklar geliyor.
bence, kur'an değiştirildi.
edit: şuan kendim gibi birini gördüğüm için içim nasıl kıpır kıpır çok mutlu oldum.
