ben pazar alışverişini çok severim, kardeşimi zorla götürdüğüm zaman türlü aksiyonlar yaşıyoruz. al şu poşeti beş dakika tut diyorum, olmaz arkadaşlarımdan birine rastlarsam çok utanırım diyor. elimde onca poşet yürümeye çalışırken, abla az yardım edeyim demiyor eşşek sıpası. hatta bi gün yolda arkadaşına denk gelince, koşarak uzaklaşmıştı.
ben de gencim ama hiç böyle şeylerden utanmadım. insanın yediğini içtiğini taşımasından utanması ne kadar saçma! gelecek nesilden hiç umut yok..
