bu bir tercih değildir. hiçbir şeyin başladığı gibi devam etmeyeceği o zaman aklına gelmez. insan sevince kişilerden bağımsız kendine yeni dünyalar kurar. daha hoşgörülü olur, daha savunmasız, daha tepkisizdir. her gün altında otobüs beklediğiniz bir ağacı düşünün, kafayı kaldırdığınızda bir anda yaprakları sararmaz ya da yeşermez. aylar sonra dallarına baktığınızda çiçekler açtığını veya döküldüğünü görebilirsiniz. o zaman hissedersiniz zamanın, mevsimlerin akıp gittiğini. bahardayken sonbahara geçmek gibidir. başınızda rengarenk açan dallar, kuşların cıvıltıları sonbaharda kafanıza düşen sararmış yapraklara ve ıssızlıkla titreyen dallara dönüşür. o zaman iyice anlarsınız ki sevmeyecek. içinizde baharlar, çiçekler, erguvanlar dipdiri hala dursa da. olan olmuştur.
