En acısı bir diş fırçasını görmek bile olabiliyor. sonra bir terlik, bir bardak.nesneler sana hatırlatmaya devam ettikçe alışmışlık hissi azalmıyor. gün geliyor sen o eşyaları yok edebilmeyi göze alıyorsun ve bir süre sonra giden kişinin hissi kafesi açık bırakılmış bir kuşun pencereden çıkıp gitmesi kadar normal gelmeye başlıyor.
