bizim öğrenciliğimizin geçtiği 80lerin sonu ve doksanların ilk yarısı yıllarda şeytanın bizi saptıracak çok fazla alet edavatı yoktu.
en önemli iletişim aracı ev telefonuydu ki, onu da iki kere çaldırmadan açmak eziklik olarak kabul edilse bile sevgilimiz arayacağında babamız duymasın diye tırt derken açardık.
ama şimdi öyle mi?
şeytan habire dürtüyor.
telefonlar akıllı, internet desen bağımlılık yapıyor.
sizi anlıyorum gençler, ama siz de anne babanızı anlayın biraz.
