bazen ciddi ciddi istediğim şey. ama arkadaşlarım bunu çok korkunç buluyolar, var olmak bir nimetmiş, şükretmeliymişiz, cennet varmış falan. iyi de cennet varsa sana var kardeşim. beni yaratan bu dünyaya çile çekmeye yollamış, dayanma gücü, mücadele azmi vermemiş. dayanabildiği yere kadar dayansın, yoksa cehenneme odun da lazım demiş de yaratmış. yani ben kendi isteğimle gelmediğim bu dünyada acı çekmek için varım ve sonrasında da sonsuz bir cehenneme gideceğim. hiç var olmamak varken bunu niye isteyeyim ki? hem eğer hiç var olmazsan var olmadığının bilincinde olacak mısın ki bu sana korkunç gelsin? hiçsin lan hiç, yoksun.
