Öncelikle bu yazı yüksek doz hüzün içerir baştan uyarayım.
istanbul gibi bir yerde yaşıyorsun ve inan kimse kimsenin umrunda değil burda. Kalabalık içinde yalnızlık demiş yazar, ne güzel demiş. iş hayatı ki tam bir girdap. Haftada altı gün 54 saat mesai. Yorulunca eve gidip yatmak hayal gibi geliyor. insan büyüdükçe hayalleri de küçülüyor. Haftada 1 gün iznin var onda da enerji toplamak istiyorsun. Trafiği, kalabalığı, gürültüsü onlardan hiç bahsetmiyorum bile.
Şimdi soruyorum hangi enerjiyle hangi zamanda sosyalleşelim?
