hayat, yüreğimize dokunan ve dokunamayanlar arasında yaşanan bir tür oyun. ve dokunabilenler sınavımızmış meğer. yıllar evvel delicesine aşık olduğum adamı hatırlattı bana. çok güzel bir filmmiş. az evvel bitti. hayatta hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını bir daha söylüyor.
filmin sonunda ennis del mar ın kızıyla konuşması da hoşuma gitti. karavanda yaşamaya başlayan babasını ziyarete gelen kızı ona;
- baba daha çok mobilyaya ihtiyacın var dedi. ennis del mar ın cevabı da sufice oldu ve şöyle dedi;
- evet ama sahip olduğun hiç ise ihtiyacın da hiçtir.
özetle, çok güzel işlenmiş yüreğe dokunan bir film. özellikle homofobikler de izlemeli bence. belki bu filmden sonra empati yapabilirler.
edit: ayrıca heat ledger in ses tonuna hayran kaldım. o sesle bana evlenme teklif etse hiç düşünmeden evet derim. o yüzden dublajlısını değil alt yazılısını izlemenizi öneririm. ses tonunu mükemmel kullanıyor.
