Ülkede acı çekmeyen çok az kesim kaldığı için eşiği gittikçe düşen duyarlılıktır.
Problemi duyar çağrısı yapanlarda veya bu kimseleri samimiyetsizlikle eleştirenlerde değil, hesap sorucularda görüyorum.
"ama surda ölenlere üzülmedin." Nereden biliyorsun, kalbimin tek sahibi misin vicdansız tosbağa?? Kimseye ne kadar acı çektiğimizi kanıtlamak zorunda değiliz. Kimse de kıstas değil bu hususta.
Bugüne dek twitterda çok geniş çaplı yürütülen hashtagler hedefine ulaştı, ses getirdi. Evet dünya da değişiyor kamuoyu bu çağın allahı çünkü. O nedenle "heştek kasıyüler çok sıçmı" diye dolanmayın bir zahmet.
Ama politik doğruculukla hayatını burada idame bile ettiremeyen bir insanın dertsiz dünyasından serzenişlere ve yorumlara pek ihtiyacımız yok.
