biraz önce başıma gelen uyuz edici durum. apartmandaki katta bulunan geri dönüşüm kutusuna karton kutu falan atarken esen kuvvetli rüzgar, pat diye bir ses ve dışarıda kalan ben. evde kimse de yok, öyle kalakaldım. anahtarı bırak cep bile yanımda yok. komşuları da pek tanımam etmem. binada kimse ile de karşılaşmayım diye üzerimde eşortmanlar ile çıktım üstteki asansör katına, başladım orada beklemeye. allah'tan peder 15 dk sonra falan geldi de hadi yırttık dedim.
