önceleri, tipik erkek egosu, kızın gözünde küçük düşme korkusudur. daha sonraları, kızlar, insanlar önemsizleşir; buğulanır, anlamsızlaşır. koskoca evrende, kavanoz ve kişi kalır; hani, buz devrinde palamut peşinde koşan sincap mıdır nedir, o canlı var ya; tıpkı onun gibi.
o kapak açılmalıdır; kimseye bir gösteri değildir artık bu; yokuş aşağı yuvarlanan taşı zirveye çıkardığı anda sisifos'un hissettiklerine ulaşmaktır.
bu bağlamda, kavanoz kapaklarınız itina ile açılır.
