her şeyin bir sınav olması başında hata zaten. sonsuz bir güç için bir şey yaratıp acaba ne yapacaklar demek gibi bir akıl olamaz. adam zaten her şeyi biliyor, sınayıp ne yapacak?
daha yaratmadan ne yaratacağını bilebilen bir güç yarattığında olasılık temelli bir şey ortaya koyabilir mi?
ayrıca işin adalet yanı zaten aşırı derecede tatminden uzak.
bunca şeyi biz tanrı istedi diye yaşıyorsak o halde tanrı neden iyi şeyler istememiş?
ha öyle ne anlamı kalırdı diyene sormak lazım, şimdi ne anlamı var?
kimi cehenneme gidecek kimi cennete ama hiç olmasa da kimsenin canı yanmasa, bunca acı yaşanmasa daha iyi değil miydi?
bide tanrı bilinmek istiyor ama bunu öyle net de yapmıyor. hani bide bu yönü var.
kısaca üste yazdıklarım sakat mantıktır.
bilinen bir şeyle açıkladığını şeyi bilinmezlik için açıklamada kullanamazsın.
sen bir bina dikersin bir amacın vardır, ama tanrı sen değildir. koca bir dünya yaratıp bir amaç gütmesini beklemek kendi üzerinden onu düşünmek olur, onu kendine benzetmek olur yani.