Bu tip insanlar o kadar çok ki, işte insanlar özel sektörden bu sebeple soğuyor. Kendi patronumdan örnek vereyim.Eski olandan. Kimsenin arabasında, parasında, pulunda gözüm yok ama benim maaşım yatırılmıyorken kızına keyfi yurt dışı gezisi uçak bileti almya çalışan bir adam var. Vereceği maaş da asgari ücret. Çok bir şey değil.
Ayrıca daha eski patronum da hem maaşımı daha doğrusu haftalık alıyordum, haftalığımı zamanında ödemiyordu hem de büroya alınan her şeyi ben kendi cebimden karşılıyordum. Demem o ki, patronun yavşak olması için milyonluk arabaya binip binmemesi değildir mesele. işçisini insan gibi görüp görmediğidir. Patron dediğiniz insan için siz bir tornavidadan farksızsınızdır. Sizin ödemelerinizin olması, ev sahibinin kapıya dayanması ya da sevgilinize yıl dönümü hediyesi alacak olmanız onlar için hiçbir şey ifade etmez. Bir de utanmadan şöyle düşünürler. "işçinin ne derdi var? Sigortası yatıyor, 1300 lira alıyor. Oysa benim öyle mi" diye yakınırlar. işte bütün bunlar şerefsizliktir. Devlete ne kadar sövülüp süpürülse de en azından çalıştığınızda maaşınızı zamanında alabilirsiniz.
