şuraya girilen entryleri okudum. hepsinde bi afra tafra bir topluma sövme durumu var. hepsinin içinde buram buraqm bizim ülkemizdeki yobaz insanlar aşağılık kompleksi var. bakın öncelikle pedofili bir cinsel sapkınlıktır. dünya üzerinde bütün toplumlarda görülmektedir. bu ne kadar uygar, çağdaş ve cinselliğin baskılamasına göre değişilik gösterse de bu bütün toplumların ortak sorunudur.
bu sorunu çözebilmek için öncelikle kabulenmek gerekiyor. Bunu yaparken sanki pedofilinin bir siyasi parti, dini inanç ile alakalıymış gibi kabullenmek en büyük hatalardan. şu içine düştüğünüz 3 yaşındaki çocuğa cinsel istek duyacak insan yaşamamalı kavramınız gerçekten çocukları ne tecavüzden korumakta ne de oranını azaltmaktadır. bu küçük beyinlerinizi bu sorunla başa çıkmak için yok sayma davranışı içine girmesinin göstergesidir. çocuk tecavüzü istismarı vardır, sayısı oldukça fazladır.
gel gelelim bunun nasıl çözüleceğine. bakın durumu örtünmek olarak algılayan bazı densizler var. bu konunun bununla alakası yok. bir çocuk onu çıplak ya da kilotluyken kimlerin görebileceğini öğrenmeli. çocuğunuzu çıplakken görebilecek kişi sayısı anne ve bakıcı ile sınırlı tutulmalı. onu iç çamaşırlarıyla göebilecek insanlarda bir bir çocuğa öğretilmeli. bu amca olmalı mı olmamalı mı bunu söylemek bana düşmez ama çocuğa bu bilgi verilmeli. otürüp kızım/oğlum seni iç çamaşırlarıyla şu insanlar görebilir. seni sadece tuvalete ben ve şu insan götürebilir. senin dokunulmaması gereken bölgelerin bulunmaktadır. bunlara dokunmaya yeltenen çalışan biri olduğunda hemen ordan kaçıp bana söylemeye geleceksin anlaşması yapılmalıdır.
yurt dışında ne yapılıyor bu konu hakkında derseniz herkesin bildiği çocukların kendilerni güvende hissetmedikleri durumlarda sığınabileceği bir güvenli evleri bulunmakta. bu uygulama türkiyede başlatılmalı. sokakta kendilerini güvende hissetmeyen çocuklar buralara gitmeyi öğrenmeli.
şu vıcık vıcık akrabalık ilişkilerini bi köşeye atın. istismar ve tecavüz olaylarında istismarcı kişi genellikle yakın bir aile ferdi olmaktadır. çocuklarınızın popolarını vurup sevilmesine engel olun. kendi bedenini sınırlarını çizmesini bilmeli. tobüste çocuk hiç taımadığı birinin kucağına oturmamalı, her hangi bir tanıdık onu tuvalete götürmemeli, kendisinden yaşça büük insanlarla aynı yatakta yatmamalı. bunları öğretin o küçük beyinlere.
her zaman desatekleyici olun. onun güvende hissettiği yer sizin yanıız olmalı ki karşılaştığı problemleri sizle paylaşabilmeli.
öncelikle kabul etmek önemli. bunu ülke ne hale geldi diye yorumlamak, sapıklık olarak alıgılamak, bunu bir zihniyet meselesi haline getirmek, farklı çerçevelerde bunun olmasının iğrenç bişey olduğunu dile getirmek bu sorunu çözmez kardeşim. çocuklara dokunuyorlar, istismar ediyorlar, tecavüz ediyorlar. bu bir gerçektir. bu kahredici ve sorundan uzak çıkarımlarınız ise bu sorunu çözmek dursun sebep olmaya devam edecektir.
siz anne ve babalar; çocuklarınızın sınırlarını belirginleştirin. onları korumak istiyorsanız, kabullenin ve mücadele edin.
