Küçük kibrit evler var bu kasabada. Herkes yaşlı ve bilge. Büyük bir hazine var kibrit çöpünün ardında. insanlar fazla bilgilerini yakıyor. Daha fazla yaşamak için kibrit kutularında. Tek aptal benim ancak tek mutlu da. Yalnız benim çiçek bahçem var. Yalnız benim kedim. Yalnız benim plaklarım.
Aptal olan ben kölesi oldum bu bilge insanların. Vücudum ile kibritler alıyorum. Ülke yok, cinsiyet yok, şiddet, acı yok !
Aşk yok..
Plastik çukurlar içerisinde yanan insan parçaları. Hepsi bir kibrit kutusu için. Toprak altında beyaz altınlarım.
