Gerek ekonomik gerek sosyo-kültürel yönden yetersizlikler içinde büyümüş, ne yaparsa yapsın hiçbir zaman şehirli, çağdaş ve üst sınıf bir birey olamayacak, muhtemelen hayatının sonuna kadar köylülükten ve o proleter ruhtan sıyrılamayacaktır.
Belki kendi ünv okur ve sonra çocuğu ve sonra onun da çocuğu ünv okursa belki o zaman gerçek anlamda aristokrat sınıfa yükselebilecek ve her bakımdan daha doygun, tatminkar, güzel bir hayat sürebilecektir.
Tabi burada, üniversite okumanın anlamını doldurmak gerekiyor. Malum, o kadar fazla ünv açıldı ve o kadar çok kişi dadandı ki buralara, dolayısıyla bu kavramın içi fazlasıyla boşaltıldı ve işlevsiz bir hale geldi.
Bahsettiğimiz ünv gerçek anlamda kişiyi yükselten, hayatın ve evrenin kanunlarını öğrenmeye yardımcı olan, ufkunu genişleten, hakikat ve sevgiye dayalı büyüyen bir yaşam sevgisini aşılatan, sanatçı ve akılcı ruhlar yetiştiren ünv eğitimidir.
Bu eğitimden üç kuşak boyunca geçmemiş insan, yani babası ve dedesi de ünv okumamış bir insan maalesef ezik ve kötürüm olmaya mahkumdur...
