bu gün sevgilisine doğum günü hediyesi olarak saat alan bir çocukçağızın dıramından bahsediyorum size gençler toplamın.
çocuğumuz daha önce de mağazaya gelerek saat bakmış ama fazla durmadan çıkmıştır. 3-5 gün sonra tekrar magazaya gelir bir bayan arkadaşıyla. sevgilisi değildir. daha önce beğendiği ve fazladan beğendiği diğer iki model saati de çıkarttırarak karar aşamasına geçmeye çalıştı.
efendim, çocuğumuz bir arkadaşına danışıyor, bir fotoğraf çekip watsapptan birilerine gönderiyor. ben dahil arkadaşı ve watsapptan fotoğraf gönderdiği arkadaşı ve daha sonradan bizden bağımsız diğer personel arkadaşa sorar ve bizim beğendiğimiz modeli beğenir. buna istinaden gaza gelir ve o modeli alır.
servis satış ile sonlandırılır. ve o esnada der ki; "abi inan dünyanın en zor ve en masraflı şeyi hediye almak. maaştan 300 tl kaldı ay sonunu nasıl getirecek bilemiyorum." der.
anlayacağınız şu ki insanın bir sevgilisi olması tamamiyle masrafa yol açıyor. tatmin etmesi zor, nazını çekmesi zor, boş muhabbeti çekilmez.
o yüzden alternatif cevap olarak
- neden sevgilin yok?
+ bu ay da sevgili yapacak kadar param yok.
