dışarıdasın ve karnın aç. önce ne yesem diye düşünürsün, karar veremezsin. birine danışmak fikir almak istersin ama senden başka kimse yoktur. bir yer seçer siparişini verirsin. beklerken fark edersin ki, herkes birileriyle yemek yemekte, birileriyle yemeğini paylaşmakta, sohbet eşliğinde karnını doyurmaktadır. sen çaresiz, dar mekana genişlik hissi veren aynalara sığınır, saatinle akıllı telefonunla oynar, yemeğini getirdiği anda garsonla edeceğin birkaç kelimeyi geçirirsin aklından. çünkü bu günboyu yapabileceğin nadir diyaloglardan olacaktır.
- çok sağol. bugün baya kalabalık gibi ha?
+ evet, cumaları hep böyle oluyor
- sanki cuma kimse evinde yemek yemiyor di mi
+ galiba evet, afiyet olsun
- şey, aslında.. neyse. saol.
