iş hayatında, hangi sektör olduğunun bir önemi yok, bilimum, interracial, group, straight, bi, vb. türde aktivitelerin döndüğünü bilmek ve en az şekilde pasif duruma düşerken, aktif rolleri kapmaya çalışmak profesyonelliğe geçişteki ilk kurallardandır.
türkiyede, kaypaklık, kaşarlık, yalakalık, döneklik, çakallık, ayak kaydırma çalışmaları profesyonelliğin altın kurallarıdır. zira kazık yemeden ya da kazık atmadan başarılı olmuş kimse yoktur türk iş hayatında. kimi milletvekillerimiz niçin iş hayatında bu kadar faal bir şekilde varlık gösteriyorlar sanıyorsunuz, ellerindeki gücü en etkin şekilde kullanabilmek için tabiki.
yoksa sadece, üretkenlik, disiplinli çalışma, dakiklik, çözüm odaklı olmak, işine saygı, adaletli olma, dürüstlük, özgüven gibi meziyetlere sahip olduğu için kim bir yerlere gelebilmiş ki?
yetimin hakkını yetime vermek yerine "ulan bu yetim, hakkını savunacak kimsesi yok" deyip kitleler halindeki yetimlerin hakkına kitleler halinde çökmek türkiye'nin su götürmez gerçeğidir.
işte kısır döngü de burada oluşuyor ne yazık ki, kazık yiyenler, kazıkları random ve seri bir şekilde yerken kazık atmayı da mektepli değil alaylı şekilde öğreniyorlar, onlar da kazık atmaya başladığında sonsuz döngü kurulmuş oluyor.
sonuç olarak hepimizin bildiği hikaye, hizmetçi uşağa, uşak aşçıya, aşçı bahçıvana sonra hepsi bahçıvana.
