Sen yokken, yüzün evreni dolduracak kadar genleşiyor. Hayaletlerin akışkan haline geçiyorsun. Sen buradayken, yüzün koyulaşıyor; en ağır metallerin, iridyumların, cıvanın yoğunluğuna ulaşıyorsun. Bu ağırlık yüreğimin üzerine yıkılınca beni öldürüyor.
"Her şeyin sonunda, canımızı en çok acıtacak olan düşmanlarımızın sözcükleri değil, dostlarımızın sessizliğidir."
