gayet askerdeyim, doğrudur. hatta ''bitirmesine az bir zaman kaldı'' denmiş zaman kavramının görecelilik geyiğini yapmadan ''evet, az sayılır'' diyebilirim.
biliyorum ki askerden sonra asker muhabbeti yapmamı istemeyeceksiniz, ufak bir girişimde bulunsam onar kişilik guruplarla bana saldıracaksınız...
ancak asker olduğumu ispatlamam için bir şeyler söylemem lazım, inanmayanlar varmış. misal askerde ''içinde tutma patlar'' diye bir şey var, öğrendim. sonra ''şafağın kaç ulan!'' diye bir şey var, ''bu şafaktan sonra ben mi yapıcam'' diye bir şey var, ''torun ötmez borun'' diye bir şey var, ''şafak cart curt kimsenin zoruna gitmesin'' diye bir şey de var, var oğlu var. bir kaç tanesini buraya yazmazsam içimde patlayacaktı. kimsenin zoruna gitmesin. bu şafaktan sonra entry mi yazıcam ulan!
artık böyle konuşuyorum ister istemez. bir de geçen gün minibüs şoförüne ''bi' sincan komutanım'' dedim, herkes güldü, indim minibüsten, yürüdüm. harbi askermişim di mi! yaa böyle oluyo işte.
