ne zaman aklıma gelse dellendiğim bir anım var. edirnenin tokatlılar mahallesini bilen bilir. orada kalıyorum. sevgilimle vedalaşıyoduk ve sadece konuşuyoduk. bir kere sarıldık, sarılma gayet normaldi, bir it oğlu itin dibimize kadar gelip gidin ne yapıyorsanız yatak odasında yapın diye bağırmasını gerektirecek bir şey yoktu. insan kendini rezil olmuş gibi hissediyor. aslında rezil oluncak hiçbir şey yok. ama bu sanırım insanların rezilliği. adamın ruhu, beyni çürümüş, ekşimiş. sen çocuğunuzun yanında eşini dudağından filan da öpmüyosundur. daha sonra çocuğum neden böyle çocuğum neden tecavüzcü he he he. ha bi de mahallenin genelinin kız çocukları 8ile 12 yaş aralığında henüz birinin saçını görmedim hepsi kapalı. genelleme yapmaktan hoşlanmıyorum ama iki insanın sarılmasını sadece cinselliğe bağlayan insanlar ne yazık ki hala var. ufacık kız çocuğunun 10yaşında başını kapattıran mahalleden erkek olarak sadece ufak kardeşiyle oynatan insanlar hala var. tiksiniyorum sizden. sokakta öpüşür müyüm? ne yazık ki evime girerken vedalaşırken hayır. polis çağırıyorlar. gerçekten.
