yaşımın kaç olduğunu şu an tam hatırlamıyorum ama epey küçümen bir şeydim.
bolu'da dedemlerin evinde bir yaz günüydü. abimle dışarıda top falan oynuyorduk öyle, küçükken biraz uçarı-kaçarı bir çocuktum, sonra zamanla dinginleştim. neyse doğruluk, cesaretlik oynamaya karar verdik, şişeyi döndürdüm, abime çıktı soru hakkı, cesaretlik dedim neyime güveniyorsam. evin karşısında bir kümes vardı bizim, çık oradan atla dedi, bilenler tahmin edebilir ne kadar yüksekliği olduğunu. yapamam edemem desem de paşa paşa gittim çıktım. yerde de taş var tabi bir sürü, köy nihayetinde. atlamamla bağırmam bir oldu. sol el bileğim orta büyüklükteki bir taşın üzerine geldi tersine döndü resmen mal gibi kaldım öyle. abim de çevirmeye çalışıyor korkudan bileğimi düzelsin maksaydıyla halbuki daha çok acıyor, neyse çevirmeye çalıştıkça biraz düzeldi gibi oldu ama hala yamuk duruyordu gidip nasıl izah edecektim aptallık resmen. annem gördü ben abime bağırdım o görünce hep abimin yüzünden diye o da bana kızdı düzgün atlasaydın diyerek, e annem de bana kızdı. sinir katsayım iyice arttı tabi gittim odaya ağlayıp durdum ertesi saatlerde hastaneye gittik o hafta öylece yattım kolumu kıpırdatmadan.
