çok güzeldi. öyle güzeldi ki etrafa bulaştırırdı güzelliğini. ne yana baksa orası güzelleşiyordu. bir sigara içişi vardı, gözleri kapalı, parmakları sımsıkı. parmakları ince, parmakları beyaz, parmakları uzun. parmakları ellerimde.
acıdan beslenirdi. başkalarının rüyaları çok sıkıcı olurdu, onunkinde gök kuşaklarında depremler. üstüne kusulası, nefret edilesi tüm insanlara şefkatle yaklaşırdı. sarhoşken ağlardım. sarılıp "çok aşığım ben ya" derdi. kokusunu almadığım her an burnumun direği sızlardı.
fotoğraflarımızı bastırıp albümler yapardık. şarap içip şarkılar söylerdik. şişeyi bazen gazeteye sarar salonun köşesinde oturur şarapçı taklidi yapardık. neşe saçardık etrafımıza tüm suratsızlığımızla.
şehrin akşam korosu olurduk. çok kararırsak gece olurduk. lacivertimizde sevişirdi insanlar. sevgimizin bizi ölümsüz kılacağına inanırdık. yanıldığımı kabul ederken gülümserdim. gamzemden öperdi, "bakılıp iç geçirilecek en güzel şey" derdi. aynı yorganın altında yağmur damlalarını dinlerken açık pencereden, saatlerimizi durdururduk. zamanı durdururduk. anlatmakla biterdim ben. o bitirmezdi beni. asaf gibi yeniden, yeniden başlardı.
yorgun göz kapaklarımı öperdi ben uyur taklidi yaparken. ben de onun cansız göz kapaklarını öptüm keşke uyur taklidi yapıyor olsa diye zihnimi gülümsetmeye çalışırken.
