5 ay önce kendisini yıldırım düşmesi sonucunda kaybettik.
500 liraya topladığım bilgisayarla yeri geldi tartıştık, yeri geldi öpüştük. ama hep birbimizi mutlu etmeyi başardık. hiçbir zaman bana neden ucuz parça taktın demedi, şükretmesini bildi. ta ki o acı haberi telefonda öğrenene kadar. il'de fırtına çıkmış, yandaki caminin minaresine yıldırım düşmüştü. bu tür bi olaydan korktuğum için onu fişi takılı asla bırakmazdım ama yıldırımın modemi patlatıp ethernet kablosuyla anakarta girip, onun o hassas devrelerine zarar vereceğini tahmin etmemistim. olaydan sonraki acı bekleyiş 1 hafta sürdü. bilgisayarımın parçaları tek tek sökülüyor ve başka bilgisayarlara takılıyordu. bir umut bulabilmek için elimizden geleni yapıyorduk, fakat ne kadar ugraşsakta elimizde sağ olarak bir tek dvd-rom kalıyordu.
uykusuz gecelerimin arkadaşı, seni çok özlüyorum. senin yokluğunu evde oturmak zorunda olduğumda survivor izlemek zorunda kaldığım zamanlarda daha fazla anlıyorum. hatırlıyor musun, ethernet kablosu temassızlık yaptığında, kablonun ucuna wd-40 sıkıp girişine tekrar soktuğumda nasıl da hoşuna gitmişti. unutmadan, 1 mbit internet kullandığımda indirme hızı yavaş diye sana vurduğum için özür dilerim.
