yaz sonu o'nun sayesinde tanıştığım koop parçası..vokalin ane brun olduğuna inanamamıştım başta nedense.
eylül ortaları, akşam eve döndüğümde dinlediğim dün gibi aklımda. şarkıda anlatılanları yaşamaktan ölesiye korkmuştum. ama asıl korkmam gereken bu sözlerin sadece beni anlatabilecek olmasıymış; ben herkeste onu ararken, onun benim yokluğumun bile henüz farkına varamayışı yahut yokluğum diye bir kavramın onun için hiçbir zaman var olamayacağı ihtimali.
Sözün özü, müthiş özlem barındırır bu şarkı içinde.
