her tarantino filmi gibi uzun diyaloglar var ama bu filmde hiç boş muhabbet yok. her cümle, konuyu yavaş yavaş inşa ediyor. öyle karakterlerin hayat felsefelerini dinlemiyoruz uzun uzun, geçmişleri hakkında biraz bilgileniyoruz ama daha çok konuya odaklanıyor. aslında tarzı biraz reservoir dogs'u andırıyor.
tarantino normalde filme özel soundtrack yaptırmaz ama bu filmde ennio morricone ile çalışmış. adam bu yaşta hala sağlam müzikler yapmış helal olsun.
