öncelikle söylemek gerekirse bomba gibi bir bölüm olmuş 7. bölüm.
ragnar ve şürekası paris kapılarına dayandı. savaşa ve kana doyduk. ama rollo'nun aldığı önlemler işe yaradı ve ragnar ile şürekası ağır kayıplar vererek geri çekilmek zorunda kaldı.
ragnar'ın rollo'ya bağırarak isyan ettiği bölümde hüzünlendim. "ben sana sevgimi verdim, karşılığı bu muydu?" diye böğürdü dağlara taşlara.
ragnar iyice otçu oldu bu arada. çinli hatun haplayıp duruyor bunu. sonu hayırlı değil, ölü kafalarla konuşuyor falan.
rollo karizmasına karizma katmaya devam ediyor. kimse sevmiyor belki ama ben davasında haklı buluyorum. yükselmek için yapılması gerekeni yapıyor sadece. ragnar'ın yanında hep ikinci planda kalacaktı ve ne yaparsa yapsın ciddiye alınmayacaktı. ayrıca fransız piremses yaradı valla, iyisin gene köftehor.
ecbert de şeytana pabucunu ters giydiren cinsten bir adam. mercia topraklarını krallığına katma şansı doğunca gözleri büyüdü şerefsizin. ama ragnar'dan daha soğukkanlı ve akılcı düşündüğü kesin. çıkarı için babasını bile satar, ragnar ona kıyasla daha duygusal.
harbald mı her ne boksa o geldi. köydeki hatunları düdükledi bol bol. tanrısal kısımlara aklım ermiyor, uyuklayarak izledim buraları.
helgamızı kaybettik. başımız sağolsun.
lagertha da ölüm tehlikesi atlattı. kara ordusunu ben komuta edicem diye coştu, harcıyorlardı az daha. bak sakın diyorum senaristler. amınıza korum sizin.
