daha ergenliğe girmediğim yıllardan kalıntılar,
bir arayış içerisinde olduğumdan olsa gerek, ilkokul yıllarımda her öğrenciye bir nick takıp alay ederdim, sesini soluğunu çıkarmazsa hiç sorun yoktu, asilendiği zaman ise hep uğraşma isteği olurdu. işte sınıftan samimi olduğum bir arkadaşa akbaba nickini takıp onun da etkiye tepki yapması üzerine yaşanılanlar; kendimden bir kaç yaş büyük iri cüsseli bir kanka edindim, bizim mahallenin çocuğu olup bana bahçeleri dalmayı öğreten arkadaştı. zevk diye o arkadaşı dövebilirdi fakat bunu istemiyordum, psikolojik baskı ve fiziksel işkence kaçınılmaz sonu olmalıydı. bir gün okul çıkışı kurban arkadaşımla aynı yolda eve gittim ve laf arasında evde birisi olup olmadığını sordum, kimsenin olmadığını duyunca içten içe değerli gibi gülmeye başladım. neyse ben eve gidiyorum deyip, iri cüsseli arkadaşımın yanına gittim ve durumu anlattım. plan belliydi evine gidip kaçıracaktık. hiç oyalanmadan kapısını çaldık açtığı an hadi dışarı çıkalım dedik. işim var olmaz deyince kolundan tuttuğumuz gibi arka sokaklardan bir inşaata götürdük, çok çelimsiz bir çocuk olmasına rağmen baya direnç gösteriyordu. bir inşaat bulup, içerisine girdik. az bir aramayla telefon kabloları bulduk, ellerini bağladık ve oradan ayrıldık. 4 saat sonra çözdük, eğer birisine bir şey anlatırsa başına geleceklerden bahsettik. ağlaya ağlaya eve giderken peşine takıldık, özür dilemeye başladım yapma bea oğlum ben ruh hastasıyım, sorunluyum affet beni ayaklarına getirdim. saf çocuğum her şeye inandı ve normal günlerine geri döndü.
bir okul çıkışında ise hadi balıkçı kayıklarına binip kaçıralım diye aklına girdim çelimsiz arkadaşın, balıkçı kayığıyla gezmenin zevkli olacağını düşünerek sen kürek çekersen olur dedi. Okulumuzun arkasında balıkçı kayıkları duruyordu, kış günleri başında pek insan olmazdı. Hadi hadi çabuk bin dedim ipi çözüp geleceğimi söyledi. Evet ipi çözdüm ama gelmedim ayağımla ittirip kaçtım. Arkadan bağırdı, küfretti ama dönüp arkama bile bakmadım.
bu yaptıklarım bende alışkanlık oldu, ortaokul ve lise hayatım boyunca da hep bir kurbanım oldu, bunlardan dolayı henüz başıma bir şey gelmiş değil. fakat o çocukların psikolojilerininde yerinde olduğunu sanmıyorum sapık yada seri katil olma yüzdeleri çok yüksek.
