bir türlü yakamızı bırakmayandır. nasıl bir hisse artık kendini kabul ettirmeye çalışıp durur sürekli. hani kafanı durmadan çevirip başka yöne bakarsınsın da umursamadan biteviye bir el çenenden tutup yüzüne bakmaya zorla öyle bir şey. neyi kabul ettirmeye çalışıyorsun olum sen bana? hadi diyelim kabul ettik değişen ne olacak? geçen zaman ve içinde götürdüklerin geri gelecek mi? yıllar, yaşananlar zaten derin izler, yaralar bırakmış. sanki biz bu evrenden değiliz, biz kaosun çocuklarıyız. ne durmadan aklımı kurcalıyorsun? senin işin benle değil. çek git artık aklımdan, arada sırada moralimi bozan karşıma çıkmalarından. bedelini ya uykusuzlukla ya hayal kırıklığıyla ödedik.
