galatasaray; ben onu değil, o beni tuttu.bi daha da bırakmadı.pişman değilmiş bi daha olsa yine yaparmış...onurdur bana...
-bileğimi kessem kanım sarı-kırmızı akar- geyiği, bir kere biyolojik olarak namümkün. ancak, hadi oldu diyelim,yaptım bi manyaklık ve kestim bilekleri,işte o zaman akan kan,tenimin sarısıyla birleşip eninde sonunda o muhteşem kombinasyonu oluşturacaktır.
çok tribün ağzı oldu di mi..futbolun güzelliği de bu ama.konu sevdiği takım olunca, insan bi garip oluyor,daha bi serseri oluyor, kelimeleri süsleme ihtiyacı hissetmiyor.daha bi harbi oluyor.harbiden.
galatasaraylılık hususunda yalnız bir tek konudan hiç hazetmiyorum,o da; kendi içerimizdeki liselilerin, * elitist faşizan tutumları... takımın köküne dayanan liseye saygım ve sevgim sonsuz ama onlar da sadece kendilerinin bu takıma sahip olduklarını düşünmesinler..
ben de varım o da var bakkal mahmut amca da var şarkıcı kenan da var evhanımı ayşe teyze de var, genetik mühendisi jale de var,* bilgisayar mühendisi meriç de var,kebapçı celal da var..varoğluvar-oğlu-var yani..kimsenin tekelinde değil bu takım...ama öyleymişcesine hülyalara dalanlar ve geriye kalan milyonlarca taraftara biraz yukardan bakanlar var...
abdurrahim albayrak'ın yönetime aldırılmaması sebebiyle kızgınım bu faşolara.neyse tatsız bi konu bu.uzatmayım...
güzeldir galatasaraylı olmak.misal,yaşıtların henüz bi kız eli tutamamışken, en ateşli geceleri yaşamak gibidir desem kızar mı acep renktaş olmayanlar.kızarsa kızsınlar. galatasaraylılık biraz da budur.kızdırma hakkına fazlasıyla sahip olmak.. (bkz: mazi)
ancak mazi yerine şiddetle önümüze bakmamız gerekenler zamanlardayız ; eskiden john,manuel,federico,markus, rossinati, tolstoyuschenko * ,mikitalidis..vs vs vs ile muhatap olurduk,ancak neden sonra döndük yine aliyle,ahmetle,receple,mahmutla diyaloğa girmeye...internasyonel vizyonumuzu acilen geri kazanmamız gerek...
galatasaraylılık...anlatmaya çok da gerek yok aslında...bilen biliyor.
