hiçbir zaman milliyetçi bir insan olmadım. tercihe bağlı olmayan, seçmediğimiz bir gerçek yüzünden gurur duymayı anlamadım, önemli olanın insan olduğuna inanarak, her iki tarafın da zaman içerisinde yanlışları olduğuna ve empatiyle yaklaşıp önümüze bakmamız gerektiğine, birbirimizi anlamamız gerektiğine inanarak geldim bu şehre iki yıl önce.
iki yılın sonunda söylemeliyim ki; genellemelerden nefret eden bir hümanist olarak geldim, hiçkimsenin derdinin barış falan olmadığını söyleyen bir faşist olarak döncem korkarım.
