Liseyi yeni bitirmiştim. Sene 97.Babam beni tuttu ve medikal firması sahibi bir arkadaşının yanında işe yerleştirdi.
Zamanla işi bayağı kaptım ve bununla orantılı olarak iş yüküm arttı ve ben de patrondan zam istedim. Adam "napacan parayı" dedi. "Herşeye zam geliyor, benim maaşım aynı, hacı şakir'e bile zam geliyor" dedim. Güldü ama vermedi. Puşt, bir de tutmuş bu diyaloğu babama anlatmış.
Bir zaman sonra iş yüküm iyice arttı ve tekrar zam istedim, "işine geliyorsa, zam yok" dedi. "işime gelmiyor" dedim ve çıktım. Bir süre sonra duydum ki bunu sağlam çarpmışlar hem maddi hem manevi.
Hasılı kelam; o yaşlarda rahat posta koyuyorduk.
